Παλαμίδα

Όλα τα μυστικά της!

Πού την πιάνεις, πότε και πώς…

Η παλαμίδα ανήκει στην οικογένεια των σκομβριδών και μοιάζει με το τονάκι. Έχει όμως πιο μακρύ σώμα, πιο μυτερή μούρη, πιο δυνατά δόντια και φυσικά είναι πολύ μικρότερη από τον τόνο. Η βασική της διαφορά έγκειται στις 8-10 ίσιες μαύρες γραμμές σε κάθε πλευρά της, εκεί που ο τόνος έχει ελικοειδή και ασαφή σχέδια.

Είναι ψάρι μεταναστευτικό και αφθονεί στη Μαύρη Θάλασσα, όπου και παραμένει από τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο. Στις αρχές του χειμώνα περνάει τον Βόσπορο, τη Θάλασσα του Μαρμαρά και τα Δαρδανέλλια και ξεχύνεται στο Αιγαίο. Μετά το φθινόπωρο κατακλύζει τα ανοιχτά του Θερμαϊκού, της Χαλκιδικής και την είσοδο του στενού στο Τρίκερι. Τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο θα συναντήσεις παλαμίδες μεταξύ Σκιάθου και Σκοπέλου, στον Βόρειο Ευβοϊκό και την Αταλάντη. Αρχές Απριλίου αρχίζουν το ταξίδι της επιστροφής σε μεγάλα κοπάδια προς τη Μαύρη Θάλασσα, ακολουθώντας τα νέα ψάρια.

Οι παλαμίδες ψαρεύονται από τα γρι-γρι και τα θυννιά (δίχτυα, παγίδες, καρτέρια, παλαμοδίχτυα), που τα μαντρώνουν κυκλικά. Ψαρεύονται όμως και με συρτή, με κουτάλι ή με φτερά γλάρου στον αφρό, με ένα ή δύο μεγάλα βαρίδια συρτής και ταχύτητα 5-6 χλμ/ώρα, όπως άλλωστε και όλα τα αφρόψαρα.
Ήξερες ότι…

• Την παλαμίδα ενός έτους τη λένε «βώνη»;

• Την παλαμίδα δύο ετών τη λένε «ουλτράκι»;

• Την παλαμίδα τριών ετών την κάνουν λακέρδα («ρίκι»);

• Την παλαμίδα τεσσάρων ετών τη λένε «εξαδάχτυλο»;

• Την παλαμίδα πάνω από τέσσερα χρόνια τη λένε «πετσούδα»;